Η δύναμη των δυνατών μας σημείων

Δημοσιεύτηκε στο LinkedIn και στην ιστοσελίδα Cyclades24

της Τζένης Ανδρουκάκη, Coach προσωπικής και επαγγελματικής ανάπτυξης

Πολλές φορές όταν μιλάμε για τον εαυτό μας, μιλάμε για τα προβλήματά μας και τα ελαττώματά μας.  Θεωρούμε ότι είμαστε πολύ πιο ειλικρινείς αν κάνουμε αυτοκριτική, αν πούμε πως είμαστε τελειομανείς ή αντίθετα απρόσεκτοι, αυστηροί ή πολύ επιεικείς, αναβλητικοί ή βιαστικοί, εγωιστές ή υποχωρητικοί.

Συνήθως στην αρχή του χρόνου παίρνουμε τις μεγάλες αποφάσεις μας για το πώς θα διορθωθούμε: Θα σταματήσω να τρώω junk food, θα σταματήσω τα γλυκά, θα σταματήσω το κάπνισμα, δεν θα είμαι τόσο παρορμητικός, δεν, δεν…, μην… κλπ.

Τι θα λέγατε αν για λίγο ξεχνούσαμε εντελώς τα αρνητικά μας και επικεντρωνόμαστε στα θετικά μας σημεία; Δεν μπορεί, κάτι θα έχουμε καλό: Μπορεί να έχουμε καλό γούστο, να είμαστε καλοί φίλοι, να είμαστε έξυπνοι, να είμαστε γρήγοροι, εργατικοί, να απολαμβάνουμε τη ζωή, να βοηθάμε τους άλλους, να ξέρουμε τι μας αρέσει, να είμαστε δημιουργικοί, να κάνουμε τους ανθρώπους να αισθάνονται καλά γύρω μας. Αν το σκεφτούμε αυτό πώς μας κάνει αυτό να αισθανόμαστε? Μάλλον καλύτερα από το να σκεφτόμαστε πως να διορθώσουμε τα ελαττώματά μας. Σίγουρα καταλαβαίνουμε την αξία μας!

Αυτή η «μανία» να διορθώσουμε τα ελαττώματά μας έρχεται από την παιδική μας ηλικία. Αν δεν είμαστε καλοί στην αντιγραφή ή την ορθογραφία, αν προτιμούσαμε να ζωγραφίζουμε ή να κοιτάμε τα δέντρα έξω από το παράθυρο του σχολείου, αν ήμαστε «άτακτοι», έπρεπε να διορθωθούμε. Συνήθως ακούγαμε για μας «Είναι καλό παιδί αλλά…, είναι καλός μαθητής αλλά…» Κατόπιν στη ζωή και τη δουλειά όλο και κάπου πρέπει να βελτιωθούμε. Πλένουμε τα πιάτα αλλά ξεχνάμε τα σκουπίδια στην κουζίνα, ψωνίζουμε στο super market αλλά ξεχνάμε να πάρουμε γάλα για τα παιδιά, είμαστε καλοί στη δουλειά μας, αλλά καθυστερούμε το πρωί, εξυπηρετούμε και με το παραπάνω τους πελάτες, αλλά δεν είμαστε καλοί πωλητές και αυτή η λίστα των «αλλά» είναι ατελείωτη…

Αν αυτό το «αλλά», που μας μικραίνει το καλό που λέμε ή ακούμε, το βγάλουμε από τη γλώσσα μας τι θα γίνει; Ας προσπαθήσουμε για μία ημέρα, να δούμε τα καλά μας, και αυτά των γύρω μας, χωρίς «αλλά». Και να σκεφτούμε περισσότερο πάνω σε αυτά. Πως θα γίνουμε καλύτεροι μάγειρες, αν μας αρέσει η μαγειρική, πώς θα αναπτύξουμε το ταλέντο μας να ακούμε τους φίλους μας, πως θα μάθουμε κι άλλα για το θέμα που μας ενδιαφέρει.

Κι αν μιλάμε για τους άλλους: Πως θα δώσουμε την ευκαιρία στο παιδί μας να γίνει καλύτερο στο να παρατηρεί τη φύση, αν είναι αυτό που το ενδιαφέρει, πως θα δώσουμε την ευκαιρία στο «μαθηματικό» μυαλό να περνά περισσότερο χρόνο με τις εξισώσεις, πως θα δώσουμε την ευκαιρία στη φίλη μας να προχωρήσει στο καλλιτεχνικό ταλέντο της, πως θα ζητήσουμε από τους συνεργάτες μας να ασχοληθούν περισσότερο με τον τομέα που είναι καλοί και τους ενδιαφέρει .Ας ξεχάσουμε για λίγο τα σημεία που πρέπει να «διορθώσουμε» και ας επικεντρωθούμε στο πως θα δυναμώσουμε κι άλλο τα δυνατά μας σημεία. Και να βοηθήσουμε και τους γύρω μας να κάνουν το ίδιο.

Και τι θα γίνει με τις αδυναμίες μας; Νομίζω, θα παρασυρθούν κι αυτές από την επιθυμία μας να είμαστε διαρκώς καλύτεροι σε αυτό που είμαστε ήδη δυνατοί, ή απλά θα πάψουν να έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Τώρα λοιπόν που είμαστε στη στιγμή των «μεγάλων αποφάσεων» της νέας χρονιάς, ας αποφασίσουμε διαφορετικά. Να αγνοήσουμε όλες αυτές τις φωνές της «διόρθωσης» και να αποφασίσουμε να ενισχύσουμε κι άλλο τα δυνατά μας χαρακτηριστικά και να κάνουμε περισσότερα από αυτά που μας αρέσουν. Αν μας αρέσει να μαγειρεύουμε να παρακολουθήσουμε ένα σεμινάριο ψαγμένης μαγειρικής, αν προτιμάμε να διαβάζουμε από το να περπατάμε, να γραφτούμε σε μία ομάδα ανάγνωσης βιβλίων, αν προτιμάμε να κάνουμε βόλτες με τα σκυλιά μας, αντί να διαβάζουμε, να βρούμε καινούρια μέρη για βόλτες, αν μας αρέσει η τηλεόραση να ανακαλύψουμε καινούριες σειρές, αν μας αρέσουν τα φρούτα και τα λαχανικά, να τρεφόμαστε υγιεινά, αν μας αρέσει η άσκηση να προπονηθούμε για τον επόμενο μικρό ή μεγάλο μαραθώνιο. Αν ονειρευόμαστε, να ακολουθήσουμε το όνειρό μας…

Αυτή τη χρονιά λέω να επικεντρωθούμε στο πως θα γίνουμε δυνατότεροι σε αυτό που είμαστε ήδη δυνατοί, που μας δίνει αυτοπεποίθηση και χαρά ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Και μπορεί να είναι και από τις αποφάσεις που τελικά θα πραγματοποιήσουμε!